Zjoef alweer een week voorbij!

Oeps, ik zie dat het wel even is geleden dat ik een verslag heb geschreven. De tijd gaat ook echt snel. Ook zijn de dagen nu steeds met hetzelfde. Ik maak nog steeds veel mee, maar natuurlijk minder dan in het begin. Ook begin ik steeds meer te wennen aan verschillende dingen hier op Aruba.

Op school gaat het nog niet veel beter. Ik doe echt mijn best om er het beste van te maken maar ik vind het lastig. De kinderen blijven praten, ze luisteren alleen als ik heel streng ben en ze begrijpen me nog lang niet altijd. Dit alles zorgt ervoor dat mijn geduld nog steeds op de proef wordt gesteld. Ik doe ook echt mijn best om rustig te blijven maar ik moet toe geven dat dat best lastig is. De temperatuur zit ook niet mee. Laatst was het 42 graden. Dan sta ik (met een spijkerbroek) met 25 lieve kinderen in een klaslokaal, waarvan de airco kapot is. Geloof me, met die warmte ben je veel sneller geprikkeld... De kinderen worden zelf ook moe en hebben geen zin om te leren omdat het zo warm is, waardoor ik weer geïrriteerd raak want ze letten niet op terwijl de stof zo moeilijk is. Oftewel een neerwaartse spiraal vol negativiteit. En ik doe echt mijn best om hier niet in te komen, maar het is wel lastig hoor.. om ervoor te zorgen dat het goed gaat zorg ik ervoor dat ik zelf genoeg rust neem, wat hier makkelijk gaat :) ook blijf me heel erg bewust van de positieve benadering. Dat helpt echt vaak, ook hier! De kinderen zijn het niet gewend om complimenten te krijgen, want dat krijgen ze niet vaak. Ze krijgen alleen een compliment als ze een goed punt halen... Als ze een compliment krijgen over hun gedrag en werkhouding zorgt dat ervoor dat ze beter hun best gaan doen. Helaas werkt dit nog niet altijd maar dat ga ik wel proberen!

Ik vind een werkdag nog steeds pittig. Laat staan 5 dagen werken. De kinderen zijn misschien wel vroeg weg maar dat wil niet zeggen dat ik dan klaar ben. Ik ben meestal nog wel even op school. Ook ben ik begonnen met het geven van bijles om wat extra bij te verdienen. Dat kan ik namelijk goed gebruiken :). Vooral omdat ik graag op vakantie wil als ik vrij ben:) Het geven van bijles is wel heel leuk! Het is een leuk kind met een vriendelijke moeder (vader zie ik nooit want die is werken).

Maar als ik ga werken en bijles geef ben ik nog niet klaar.. Dan moet ik nog eten koken, wassen, poetsen en weet ik het allemaal. Als ik van huis weg ga, ligt het er hetzelfde bij als ik terugkom. Ik moet wel zeggen dat ik wel een aantal 'papa en mama waar ben je?' momentjes heb gehad. Maar goed, ik moet het hier toch oplossen. Zo ook met dingen waar je in Nederland mensen voor kent om het te laten maken zoals bijvoorbeeld mijn auto. Hier mag ik die kennis kring nog opbouwen.

Dat was het wel zo’n beetje. Ik merk dat steeds meer dingen normaal voor mij worden waardoor ik daar niet meer over schrijf. Maar eigenlijk zijn die dingen niet helemaal normaal. Zo vind ik het normaal om te stoppen voor een kudde geiten die oversteken. Vaak zie ik ook geiten over het parkeerterrein lopen als ik les geef. Laatst kwam ik ook wilde ezels tegen. Ik kijk er niet meer van op, terwijl ik dat in Nederland wel zou doen.

Vanavond ga ik met het team sunset kijken op het strand en nemen we allemaal hapjes en drankjes mee. Wordt vast gezellig! Dan ga ik komende week nog een weekje knallen en dan is het al vakantie! Deze vakantie blijf ik niet in Aruba maar ga ik naar Panama! Ik ga samen met vrienden een reis maken! Daar heb ik super veel zin in 